Het heilige water van Varanasi

En dan bedoel ik niet water in een fles wat op dit moment hier voor mij heilig is omdat het maar heet blijft.
Het enige voordeel hiervan is dat de toeristen op een hand te tellen zijn.

We maken een boottocht bij zonsopgang over de Ganges, overal zie je bij de trappen de Indiers zich baden in het heilige water. Jerrycan's worden gevuld gevuld om mee naar huis te nemen.
Ik laat nog een kaarsje met bloemetjes als offer los op het water. Niet dat ik hier in geloof maar vind het ritueel wel mooi.
We zien mensen hun was doen langs de rand van het water. Wel bizar idee allemaal als je weet dat enkele tientallen meters terug de verbrande lijken in het water gekiept worden.
We lopen nog door een wirwar van steegjes tussen de vele bedelaars, kaartenverkopers en de koeien door.
We gaan met de auto op zoek naar een kennis van mij die hier al 33 jaar missionaris is. Zijn project vinden wij en we worden getracteerd op een dansvoorstelling door de kinderen die hier op school zitten. Father Francis heeft goed werk gedaan hier en ben blij dat ik dit met eigen ogen heb mogen zien. Alleen beetje jammer dat we hem zelf niet gezien hebben. Zal eens een balletje op school opgooien misschien is dit een mooi goed doel project voor volgend schooljaar.
Savonds gaan Ellen en ik terug naar de ghats om de ceremonies bij te wonen en de lijkverbrandingen te zien.
Deze gaan 24uur per dag door.
Ik sta te kijken wat ik maar de voedselbank noem! Er zitten denk ik wel 100 mensen op een rij die eten krijgen. Er komt een jongen bij me staan en die verteld dat dit gedoneerd word door de rijkeren wat goed voor hun karma is.
HIj loopt met ons mee naar de lijkverbrandingen waar op het moment dat wij er zijn er enkele aan de gang zijn. Hij legt ons uit hoe het werkt en kunnen vragen wat we willen.
Het verbaast me dat het niet stinkt hier en het is ook helemaal niet eng of luguber.
Wel beetje jammer dat hij na afloopt geld vraagt als donatie aan de armen om hout te kunnen kopen voor de brandstapel. Natuurlijk geven we wat maar meneer vind het niet genoeg.
Ik vertel hem dat ik die middag nog een flinke donatie aan een ander project heb gegeven maar hij geeft nog niet op. Ik geef niet toe. Ze denken echt dat wij een wandelend bankmachine zijn en hun de enige zijn die geld vragen.
India is mooi land maar de buidel moet wel getrokken worden!

We gaan weg van deze plek en lopen naar de ceremonies toe. 7 jonge mannen staan op platvorms een ritueel met kaarsen, rook en dans op te voeren. Het is een prachtig gezicht en natuurlijk is het weer megadruk. Ook vanaf het water staan veel mensen te kijken.

We gaan terug met de tjoektjoek en stellen vast dat we hier nog wel langer hadden willen blijven.
Helaas zit onze reis erop en vliegen we morgenvroeg terug naar Delhi om in de avond terug naar huis te keren waar we woensdagochtend aankomen.

Heel fijn om weer diep adem te halen met frisse lucht en te kunnen genieten van de stilte.
Reden te meer om blij te zijn om waar ik geboren ben!